Demo

Szczegóły

Ocena użytkowników: 0 / 5

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Tomasz Mathea - oficer Marynarki Wojennej RP, admirał, dowódca MW RP od 26 czerwca 2010 roku. Ur. 30 kwietnia 1955 roku w Warszawie. 

Szczegóły

Ocena użytkowników: 0 / 5

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Albert Bietschke (zm. 30.09.1929) - niemiecki rolnik, działacz społeczny i samorządowy, przewodniczący gminy Wolinia w powiecie słupskim (Kreis Stolp) w latach 1910 - 1919. Od 1925 r. był deputowanym do sejmiku powiatowego (kreistagu) w Słupsku (wtedy: Stolp).

Szczegóły

Ocena użytkowników: 0 / 5

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
Richard Langeheine (ur. 16 lutego 1900- zm. 29 grudnia 1995) - prawnik, polityk niemiecki, nadburmistrz Słupska w latach 1933 - 1934 z ramienia hitlerowskiej Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej, kreisleiter NSDAP na powiat miejski Słupsk. 
Urodził się w rodzinie chłopskiej we wsi Eixe w powiecie Peine w Dolnej Saksonii. Następnie studiował prawo w Goettingen i w Kiel. W 1925 roku został referendarzem sądowym, następnie asesorem, począwszy od 1930 roku pracował w prokuraturze w Szczecinie w referacie politycznym. Członek partii hitlerowskiej od 1 maja 1933, numer legitymacji członkowskiej: 2653612. 28 października 1933 roku został mianowany nadburmistrzem Słupska. Zdymisjonowany 6 października 1934 roku, w związku z konfliktami z miejscowymi konserwatystami z kręgów junkierskich, a także z ekscesami, których dopuszczali się radykalmi SA-mani na przecownikach politycznych w mieście i w powiecie. Skierowany do pracy na kierowniczych stanowiskach w aparacie gospodarczym; pracował m.in. w Wirtschaftgruppe Steine und Erden w Berlinie. 
Po wojnie stał się szanowanym obywatelem RFN. Pracował jako adwokat i działał politycznie w partii zrzeszającej niemieckich przesiedleńców z terenów włączonych decyzją aliantów do Polski, a potem w CDU. Trzykrotnie był burmistrzem miasta Peine koło Hanoweru, a także wiceprzewodniczącym parlamentu landu Dolna Saksonia. Kilkakrotnie wchodził jako minister w skład rządu tego niemieckiego kraju związkowego, w tym – jako minister sprawiedliwości. Bardzo angażował się w rozwój oświaty, szczególnie na wsi, przez trzy lata był też przewodniczącym fundacji finansowanej przez koncern Volkswagen, wspierającej rozwój nauki, techniki i badań medycznych. Dostał Federalny Krzyż Zasługi, bardzo wysokie współczesne odznaczenie niemieckie. Dożył sędziwego wieku 95 lat. Zmarł 29 grudnia 1995 roku w Peine, gdzie jego imieniem nazwano jedną z głównych ulic.
Kontrowersje wokół Richarda Langeheinego w Peine
Politycy lewicy w RFN w styczniu 2012 roku zaczęli domagać się zmiany nazwy ulicy Richard-Langeheine-Strasse w Peine koło Hanoweru na inną. Jej patronem jest dawny hitlerowski nadburmistrz Słupska. Z kolei w Słupsku, po publikacji artykułu o Langeheine, pojawiły się kontrowersje co do faktu, że portret tego czlowieka wisi na honorowym miejscu w słupskim ratuszu. 
Manfred Sohn, jeden z lewicowych deputowanych do parlamentu dolnosaksońskiego dowiedział się o nazistowskim epizodzie Langeheinego w Słupsku z wydawnictwa Komisję Historycznej dla Dolnej Saksonii i na tej podstawie domaga się zmiany patrona. - Nie był po prostu zwykłym członkiem partii, tylko jednym z lokalnych przywódców tego zbrodniczego reżimu. To niedopuszczalne, aby taki człowiek był patronem ulicy w Peine - wywodził w styczniu 2012 r. deputowany Sohn. Burmitrze Peine zastrzegł, że zanim podejmie decyzję, będzie studiować życiorys słupskiego nazisty i zarazem honorowego obywatela dolnosaksońskiego miasta. Zdania historyków co do R. Langeheinego są podzielone. Andrzej Czarnik twierdził, że Langeheine tuszował zbrodnicze wybryki słupskich nazistów, a już np. Karl-Heinz Pagel - że je uśmierzał.
Kontrowersje wokół Richarda Langeheine w Słupsku
W słupskim ratuszu portret Langeheinego wisi na honorowym miejscu, wśród podobizn innych włodarzy miasta z całych jego dziejów, w galerii Burmistrzowie, nadburmistrzowie, przewodniczący Prezydium MRN i prezydenci Słupska. Prezydent Słupska Maciej Kobyliński w czasie, gdy powstawała galeria był informowany o nazistowskiej przeszłości Niemca, jednak uznał, że nie wolno wymazywać go z historii miasta.
 

Szczegóły

Ocena użytkowników: 0 / 5

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Tadeusz Serkowski (1929-1961) - Sportowiec, piłkarz. Jedna z najpopularniejszych postaci słupskiego futbolu w latach 40 i 50. XX wieku. 

Szczegóły

Ocena użytkowników: 0 / 5

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Andrzej Karweta (11.06.1958 - 10.04.2010) - oficer Marynarki Wojennej RP, wiceadmirał, dowódca Marynarki Wojennej RP. Pochodził z Jaworzna w województwie śląskim. Ukończył w 1977 r. Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Chrzanowie. W tym samym 1977 r. rozpoczął studia w Wyższa Szkoła Marynarki WojennejWyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni, na Wydziale Dowódczym. Po ukończeniu studiów i uzyskaniu tytułu magistra nawigacji służył na trałowcach w 13. Dywizjonie Trałowców 9. Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu. W 1986 roku objął dowodzenie swoim pierwszym okrętem ORP „Czapla”, z którym w 1987 i 88 zdobył miano najlepszego okrętu 9 FOW. W latach 1989-1992 dowodził grupą taktyczną i okrętem ORP „Mewa”. W 1992 roku ukończył podyplomowe studia operacyjno-taktyczne o kierunku dowódczo-sztabowym w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, a następnie rozpoczął służbę w 13 Dywizjonie Trałowców na stanowisku szefa sztabu. W latach 1996-2002 dowodził 13 Dywizjonem Trałowców. Był pierwszym polskim dowódcą, który wprowadził polski okręt, niszczyciel min ORP „Mewa”, do składu stałego Zespołu NATO Sił Trałowo-Minowych Morza Północnego i Bałtyku (MCMFORNORTH). Dowodząc zespołem polskich sił trałowych aktywnie uczestniczył w pierwszej poważnej modernizacji tych sił oraz powstaniu pierwszego polskiego niszczyciela min. W 2000 roku, podczas ćwiczenia „Baltops 2000”, dowodził międzynarodowym zespołem sił trałowych. W roku 2002 został skierowany do pracy w dowództwie Sił Morskich NATO SACLANT w Norfolk (Virginia, USA), gdzie łączył obowiązki Polskiego Narodowego Przedstawiciela Wojskowego przy HQ SACLANT oraz zastępcy szefa Oddziału Broni Podwodnej. W 2003 roku, po rozwiązaniu SACLANT, został wyznaczony na stanowisko Narodowego Przedstawiciela Łącznikowego przy nowo powstałym Dowództwie Transformacji ACT w Norfolk. Po zakończeniu trzyletniej służby w dowództwach NATO, wrócił do kraju i objął obowiązki zastępcy dowódcy 8 Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu. W 2006 został skierowany na Studia Polityki Obronnej w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, a rok później na studia w prestiżowej Royal College of Defense Studies w Londynie. 11 listopada, 2007 roku został nominowany przez Prezydenta RP, Lecha Kaczyńskiego na stanowisko Dowódcy Marynarki Wojennej. 

 

Zginął tragicznie 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie prezydenckiego samolotu T-154 w Smoleńsku, w drodze na uroczystości 70. rocznicy mordu dokonanego na polskich oficerach przez radziecki NKWD. 

Pośmiertnie, postanowieniem Nr 112-8-2010 z dnia 15 kwietnia 2010 roku, mianowany został na stopień admirała floty, najwyższy w polskiej marynarce wojennej.

Szczegóły

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Zapraszamy do współtworzenia ....