Obóz dla polskich robotników w Ustce , istniejący w latach II wojny światowej. Usytuowany był przy Eldoradoweg (dziś ul. Bohaterów Westerplatte), najprawdopodobniej w barakach w pobliżu tzw. magazynu spirytusu i elewatora zbożowego. Podległość organizacyjna, data powstania, a także data likwidacji nie są znane. Obóz istniał jednak na pewno w 1943 roku. Robotnicy byli zatrudnieni prawdopodobnie przy pracach przeładunkowych i remontowych z pobliskich warsztatach portowych, wykonujących m.in. usługi na rzecz Kriegsmarine.
Na zdjęciu lokalizacja dawnego obozu. Widok na dawny magazyn spirytusu i warsztaty portowe. Fotografia z wiosny 2023 roku.
Jednym z robotników obozu był Edward Pijak, ur. 22 maja 1922 roku w osadzie Święty Józef koło Kołomyi (dziś Ukraina). Mężczyzna ten, według oficjalnego dokumentu, został znaleziony martwy 22 sierpnia 1943 roku na plaży bezpośrednio przy zachodnim falochronie. Akt zgonu wystawiony został jednak dopiero 30 grudnia 1943. Podano w nim, że młody człowiek zmarł w wyniku zawału serca podczas kąpieli morskiej. W rubryce „wyznanie” widnieje greko-katolickie, co może wskazywać na narodowość ukraińską. Obywatelstwo najpewniej miał wcześniej polskie. Ustecki niemiecki urzędnik miał problem z poprawnym zapisaniem nazwy miejscowości, podanej mu prawdopodobnie tylko fonetycznie. Zapisał ją jako „Sventeinsef Josef, Kreis Kolomea”.
W poniemieckich aktach zgonów USC w Ustce z okresu wojny do „Polenlager” odnosi się tylko ten jeden wpis.
