Związek taktyczny armii niemieckiej, sformowany w 1936 roku w Koszalinie, w ramach rozbudowywania zachodniopomorskiego II Okręgu Wojskowego. 

Skład w 1939 roku:

Sztab Dywizji (Koszalin)

4. Pułk Grenadierów (piechota) z batalionami stacjonującymi w Kołobrzegu, Trzebiatowie i Dobiegniewie.

94. Pułk Grenadierów (piechota) z batalionami stacjonującymi w Koszalinie, Szczecinku i w Sławnie

96. Pułk Grenadierów (piechota) z batalionami stacjonującymi w Pile i w Wałczu

32. Pułk Artylerii (Wałcz, Koszalin, Szczecinek)

32. Oddział Przeciwpancerny (batalion) (Kołobrzeg)

32. Oddział Łączności (Gryfice)

32. Oddział Obserwacyjny (Białogard)

2. Oddział Sanitarny (Koszalin)

1. Dywizjon 68. Pułku Artylerii Ciężkiej (Białogard)

32. Batalion zapasowy

32. Jednostka zaopatrzenia

Dowódcy: 

Generał dywizji Nikolaus von Falkenhorst (6.10.1936 - 19.07.1938)

Gen. dyw. Franz Boehme (19.07.1938 - 1.10.1939)

Gen. brygady Eccard baron von Gablenz (1.10.1939 - 1.12.1939)

Gen. dyw. Franz Boehme (1.12.1939 - 1.06.1940)

Gen. dyw. Wilhelm Bohnstedt (15.07.1940 - 1.03.1942)

Gen. dyw. Karl Herenkamp (1.03.1942 - 1.06.1942)

Gen. dyw. Wilhelm Wegener (1.06.1942 - 27.06.1943)

Gen. dyw. Alfred Thielmann (27.06.1943 - 12.09.1943)

Gen. dyw. Wilhelm Wegener (16.08.1943 - 12.09.1943)

Gen. dyw. Hans Boeckh - Behrens (12.09.1943 - 1.02.1944)

Gen. bryg. Franz Schlieper (1.02.1944 - 1.06.1944)

Gen. dyw. Hans Boeckh - Behrens (1.06.1944 - 08.1944)

Gen. bryg. Georg Kossmala (08.1944)

Gen. dyw. Hans Boeckh - Behrens (08.1944 - 8.05.1945)

Szlak bojowy:

W sierpniu 1939 roku dywizja została skoncentrowana w rejonie Debrzna i w pobliżu tego miasteczka przekroczyła rano 1 września niemiecko - polską granicę. Pod koniec września znajdowała się na północ od Warszawy. Przez dwa kolejne miesiące wchodziła w skład niemieckich sił okupacyjnych. Pod koniec 1939 roku została przetransportowana do zachodnich Niemiec.

10 maja 1940 roku weszła w skład sił niemieckich atakujących Francję, Belgię i Holandię. Przełamała belgijskie umocnienia nadgraniczne, usytuowane na północny zachód od miejscowości Puerm, następnie nacierała na Nancy i potem okupowała to miasto. W lecie 1940 koszalińska dywizja uczestniczyła w przygotowaniach do operacji Seeloewe (Lew Morski), czyli do ostatecznie nie zrealizowanej, niemieckiej inwazji na Wyspy Brytyjskie. 

W latach 1940 - 41 oddziały jednostki stacjonowały na terenie dawnego polskiego Korytarza. W czerwcu 1941 przekroczyły niemiecko-radziecką linię demarkacyjną na południe od Kowna i nacierały w kierunku Dźwiny, następnie przechodząc do obrony w rejonie miejscowości Staraja Russa. Walki koszalińskiej dywizji na terenach ZSRR trwały aż do przełomu 1944 i 1945 roku. Pod koniec stycznia, a ramach operacji "Hannibal, została przetransportowana morzem z Kurlandii przez Gdańsk na Pomorze. Na początku lutego 1945 była już pod Jastrowiem, by następnie wycofać się na przedpola Gdyni. W ostatnich tygodniach wojny jej oddziały broniły się na Oksywiu, następnie ewakuowały się na Półwysep Helski, gdzie po kapitulacji dostały się do niewoli radzieckiej.

Od emblematu dywizji, przedstawiającego głowę lwa, 32. Infanterie - Division była potocznie nazywana dywizją "lwi łeb".

Bibliografia:

Schroeder Jurgen, Schultz - Naumann Joachim, Die Geschichte der pommerschen 32. Infanterie - Division 1935 - 1945

Sawicki Tadeusz, Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim, czerwiec 1944 - maj 1945

www.lexikon-der-wehrmacht.de

www.axishistory.com