Właściwie Johann Heinrich Unkrich, często pisany też jako Unkirch. Sołtys w Przewłoce w gminie Ustka, deputowany powiatowy, przodujący rolnik i wynalazca. Autor poradnika dla rolników, wydanego w Słupsku w 1852 roku. Prawdopodobnie członek tzw. sekty braci von Below. Pod koniec życia wyemigrował do USA.
Działalność
Według przekazu z II poł. XIX wieku, Heinrich Unkirch był przedstawicielem drugiego pokolenia rodziny, która przywędrowała na Pomorze z zachodnich Niemiec, znad Renu. W latach 40. XIX w. był on dziedzicznym dzierżawcą gospodarstwa sołtysiego w Przewłoce (wówczas Strickershagen) i pełnił tu urząd sołtysa. Działał m.in. jako deputowany do samorządu powiatowego, przewodniczący rady kościelnej oraz udzielał się w powiatowym komitecie na rzecz budowy dróg. Był też przodującym rolnikiem i wynalazcą maszyn rolniczych. Na słupskiej wystawie rolniczej na początku maja 1846 roku otrzymał 3. nagrodę w konkursie oraczy. Jego premia wyniosła wówczas 1 talara (odpowiednik ok. 3 dniówek robotniczych). Zaorał on wzorowo pół morgi w czasie 39 minut. W komunikacie zaznaczono, że Unkirch wykonał ową orkę tak równo, że brona nie była w zasadzie potrzebna. „Ponadto ów Unkirch skonstruował sam siłomierz, odpowiednio solidny i dokładny, za który otrzymał pochwałę komisji – czytamy w powystawowym komunikacie w urzędowym biuletynie.
Wcześniej, na początku lat 40. XIX wieku, osiągnięcia Unkircha przedstawiono w ogólnoniemieckiej Encyklopedii Rolnictwa jako przykład praktycznych zalet stosowania walca trójczłonowego. Walec Unkircha opisała następnie w 1844 roku francuska encyklopedia rolnicza.
Na podstawie własnych doświadczeń napisał poradnik pt. „Der wohlehrfarene Landwirth” ("Doświadczony gospodarz"), wydany drukiem w 1852 roku przez słupskie wydawnictwo H. M. Fritzscha. Publikacja miała 99 stron. Recenzję książeczki rok później zamieściła wydawana w Lipsku „Agronomische Zeitung”. Wg. recenzenta, pełen dobrej woli Unkirch chciał uczynić możliwym to, co jest niemożliwe: przedstawić na 99 stronach kompendium wiedzy rolniczej. Oparta na regionalnych uwarunkowaniach praca zawiera jednak kilka ciekawych sugestii i jest dobrą ilustracją sytuacji małych gospodarstw na Pomorzu Tylnym (Hinterpommern)
Rodzina
Nie był rodowitym Pomorzaninem. Wg. informacji pozyskanych 3. 1. 2023 roku od p. Uwe Kerntopfa, urodził się 2 grudnia 1791 roku w Pfalzdorf w powiecie Kleve w Nadrenii (Rheinland). Na Pomorze przywędrował zapewne jeszcze jako dziecko ze swoimi rodzicami. Ojciec Andreas urodził się w Pfalzdorf 17.07.1763 r. Zmarł w Przewłoce przed 1844. W Przewłoce pochowana została także matka sołtysa, zmarła tutaj 30.10.1844 roku.
Wiadomo, że miał co najmniej czterech synów i co najmniej trzy córki. Jedma z córek, imieniem Karolina, była żoną Juliusa Giebe (ur. 1801), dziedzica Dębiny (wtedy Schoenwalde), człowieka o bardzo szerokich zainteresowaniach. Giebe był m.in. wielkim propagatorem winiarstwa na Pomorzu i sam w Dębinie prowadził niewielką winnicę.
Heinrich Unkirch w 1862 roku, sprzedał sołtysówkę w Przewłoce i wyemigrował do USA, gdzie nabył farmę w stanie Iowa, wówczas intensywnie zasiedlanym przez niemieckich emigrantów. Zaraz potem jednak umarł. Niedługo po nim zmarło też jego dwóch synów, którzy wraz z nim wyjechali do USA. Dwa inni dotarli do USA z Australii, dokąd wyjechali z Pomorza wcześniej, niezależnie od ojca.
