Pruski lekarz wojskowy, następnie cywilny, praktykujący przez kilka lat w Ustce.  Urodził się 21 czerwca 1842 roku w jednej z wsi powiatu Milicz na Dolnym Śląsku jako syn praktykującego lekarza Juliusa Pulznera. Studiował w Kaiser-Wilhelms-Akademie - pruskiej szkole kształcącej lekarzy wojskowych. Okres nauki Pulznera trwał od 20.10.1862 do 1 kwietnia 1866.  Promowany został 14 marca 1866 roku. Został lekarzem asystującym 12 września 1867 roku. Ożenił się 30 czerwca 1873. Brał udział w kampaniach 1866 i 1870/71. Odszedł ze służby wojskowej 17 marca 1881 roku w randze Stabsarzta. Ostatnie stanowisko: lekarz batalionowy w 51. Pułku Piechorty w Brzegu (Infanterie-Regiment Nr. 51 in Brieg). Otworzył praktykę w Ustce. Zmarł 26 marca jako lekarz praktykujący w Stendal. 

(Źródło: Paul Waetzold, Stammliste der Kaiser-Wilhelms-Akademie fuer das militaeraerztliche Bildungswesen, 2013)