Wieś w powiecie sławieńskim, w województwie zachodniopomorskim, położona około 30 km na zachód od Ustki. W średniowieczu znajdował się tu słowiański gród Sławno i stolica księstwa sławieńskiego. Po zaniknięciu grodu Sławsko pozostało bogatą wsią. Z czasów średniowiecza zachował się jedynie XV-wieczny kościół gotycki, usytuowany na wzgórzu, gdzie prawdopodobniej wcześniej znajdował się gród. Przy kościele odnaleźć można m.in. pozostałości po kilku poniemieckich grobach, a wśród nich nagrobek niejakiego Himmerreicha z lat trzydziestych XX wieku.
Sławsko we wczesnym średniowieczu było jednym z najważniejszych centrów administracyjnych na Pomorzu Środkowym. Po lokowaniu w początkach XIV wieku miasta Sławno w odległosci kilku kilometrów od grodu doszło do zmiany w nazewnictwie. Odtąd nazwa Sławno przeszła na nowe miasto, natomiast dawny słowiański gród Sławno z czasem zaczęto nazywać Starym Sławnem. Stąd wzięła się niemiecka nazwa wsi: Alt Schlawe.W grodzie nadal rezydowali urzędnicy książęcy, wywodzący się z rodów rycerskich, mających posiadłości w pobliżu miasta. Między nimi, a mieszczanami dochodziło kilkakrotnie do konfliktów, które przeradzały się w starcia o charakterze zbrojnym. W 1485 roku w wyniku takiego konfliktu pochwycony został przez sławnian i stracony rycerz Borchard von Winterfeld.
Zobacz film:
