Żaglowiec o pojemności 79 łasztów (ok. 158 ton). W 1816 roku jego kapitanem był zamieszkały w Ustce kapitan George Kalff (1786 - 1848), a armatorem – kupiec Gottlieb Wilhelm Adam ze Słupska. W zestawieniu żaglowców należących do armatorów słupskich i usteckich podano, że świadectwo pomiarowe (tzw. Messbrief – zaświadczenie o ładowności statku) wystawiono w Szczecinie 18 kwietnia 1816 roku pod numerem 6747. W zestawieniach za lata 1816 – 1818 podawano, że "Fuerst Bluecher" stacjonował w Gdańsku.
Po tej dacie nie był już wykazywany w słupskich sprawozdaniach, nie wiadomo nawet, czy jego los był tu znany, bo brak odpowiedniej adnotacji. Najprawdopodobniej wynikało to z faktu, że statek skierowany został w inne rejony działania. W latach 1830 i 1831 żaglowiec "Fuerst Bluecher" notowany jest w rejestrach brytyjskiego Lloyda jako jednopokładowy snow (spory dwumasztowiec podobny do bryga), o zanurzeniu pod ładunkiem wynoszącym 10 stóp (3,05 m) i długości 174 stóp, czyli 53 m. Klasyfikowano go wówczas w porcie Liverpool i oceniono - dla celów ubezpieczeniowych - jako statek bez defektów, nadający się do bezpiecznego transportowania ładunków. Co ciekawe – kapitanem statku nadal był ten sam kapitan, pochodzący z Ustki G. Kalff.
Nazwa okrętu stanowiła niewątpliwie uhonorowanie żyjącego jeszcze wówczas feldmarszałka Gebharda Leberechta von Bluechera – ówczesnego pruskiego bohatera tzw. wojny wyzwoleńczej przeciwko dominacji napoleońskiej Francji, a wcześniej wieloletniego oficera i dowódcy Regimentu Huzarów Nr 5, stacjonującego w Słupsku. Nadanie takiej nazwy usteckiemu żaglowcowi jeszcze za życia Bluechera świadczy o rodzącym się juz wówczas w Prusach kulcie tego pruskiego wodza.
Źródła: m.in. Archiwum Państwowe w Koszalinie, Oddział w Słupsku, Zespół: Akta Miasta Słupska, nr 5493.
