Urodził się w Pieszczu (gmina Postomino, powiat Sławno) w 1700 roku i nim został generałem, studiował w Halle. Dopiero po studiach wstąpił do wojska. Gdy jako trzydziestokilkulatek postanowił założyć rodzinę, pruski król-kapral, Fryderyk Wilhelm I napisał do niego trochę po przyjacielsku, a trochę z przyganą: „Szkoda was, że chcecie się już związać z kobietą, ale powinno się wam na to zezwolić.”
Kilka lat później, w pierwszej wojnie śląskiej, był ów Krockow dowódcą Regimentu Kirasjerów nr 6. Dowodzenie przejął po dzielnym generale von Stille. Król, powierzając mu tę misję powiedział, że nie wątpi, iż Krockow będzie działał „jak nakazuje obowiązek dzielnego i prawego dowódcy".
Po drugiej wojnie śląskiej, około 1745 roku, dziedzic z podsłupskiego Pieszcza dostał pod komendę Regiment Kirasjerów nr 1 von Buddenbrocka. Otrzymał też w formie wynagrodzenia starostwo. „Na znak mojej łaski i mojego zadowolenia z Waszej służby” – pisał król.
Im służył gorliwiej, tym rzadszym gościem bywał w podsłupskim domu, ale zarazem tym hojniejszy był król. W 1757 awansował on kirasjera z Pieszcza na generała brygady i na patrona pułku kirasjerów, którym był dowodził. 14 października 1758 roku na jego czele Krockow walczył z Austriakami pod Świdnicą. Tam w starciu z grenadierami otrzymał ciężką ranę i wskutek niej zmarł na zakażenie cztery miesiące później.
Jeszcze 15 lat temu w parku koło pałacu w Pieszczu stał omszały obelisk upamiętniający generała.
