Leśnik, kombatant i społecznik zaangażowany w ochronę przyrody. Pochodził z rodziny leśników. Przed II wojną światową pracował w Nadleśnictwie Mirachowo koło Kartuz, w leśnictwie Kamienna Góra. W czasie wojny, wciąż pracując w słuzbie leśnej, zaangażował się w konspirację niepodległościową. Pseudonimy: "Zając", "Szarak", "Jesion". Był członkiem Tajnej Organizacji Wojskowej "Gryf Pomorski" i dla partyzantów z tej organizacji zbudował w podległym sobie lesie bunkier "Ptasia Wola". Był bardzo bliskim współpracownikiem komendanta "Gryfa" - porucznika Józefa Dambka oraz szefem tej organizacji na powiat wejherowski. Brał udział w kilku akcjach bojowych, w jednej z nich został ranny. Po wojnie więziony i torturowany w gdańskim więzieniu radzieckiego NKWD. Przeżył w tym więzieniu epidemię tyfusu, podczas której, jak później wspominał, spośród jego współwięźniów zmarło dwa tysiące, w tym około 100 Polaków, przeważnie akowców oraz dwóch księży. Od 1946 roku pracował w służbie leśnej w nadleśnictwach Łeba i Choczewo. Potem znowu trafił do komunistycznego więzienia i po tzw. Odwilży październikowej (1956) rozpoczął pracę w Nadleśnictwie Słupsk i leśnictwie w Lubuczewie. Zakładał nowe lasy, dbał o ochronę przyrody. Działał w Lidze Ochrony Przyrody i Polskim Związku Łowieckim. Społeczny opiekun pomników przyrody. Wiele z nich sam wytypował i opisał, m.in. piękny okaz dębu szypułkowego w Lubuczewie, który dla upamiętnienia Mariana Jankowskiego nazwany został "Dębem Mariana".
