Zakład przemysłowy, działający w Ustce od 1945, kilkakrotnie przechodzący przekształcenia własnościowe i organizacyjne. Powstał w oparciu o dwie drewniane hale i kilka mniejszych budynków, pozostałych po niemieckiej stoczni Bartsch & Suschke, założonej w 1925 roku. Początkowo specjalizowal się w produkcji niewielkich jednostek rybackich: łodzi oraz kutrów. W latach 50.rozpoczęto tu produkcję aluminiowych szalup ratunkowych. W latach 60. w usteckiej stoczni rozpoczęto prace projektowe i doświadczalne, a następnie także seryjną produkcję łodzi ratunkowych ze specjalnych, ogniotrwałych tworzyw sztucznych. Zakryte całkowicie i hermetyczne łodzie, wyposażone w aparaty umożliwiające załodze oddychanie, mogły przebywać nawet przez kilkanaście minut w strefie ognia. Wyposażano w nie tankowce, produkowane w stoczniach na całym świecie. Zakład, będący własnością Skarbu Państwa, upadł na początku lat 2000. 

Obszar i obiekty

Pierwotnym obszarem Stoczni "Ustka" były tereny dawnej stoczni Bartsch & Suschke, specjalizującej się w produkcji drewnianych kutrów i łodzi rybackich, a także innych, niewielkich jednostek pływających: żaglowych i motorowych. Były to dwie drewniane hale i plac z dostępem do nabrzeża, przylegający od wschodniej strony do mostu kolejowego, z bocznicą kolejową. W latach 60. wybudowano dużą halę produkcyjną wydziału kadłubowego na wschodnim brzegu Słupi, naprzeciwko kościoła. W latach 70. Stocznia "Ustka" rozszerzyła swój obszar po stronie zachodniej, gdzie wykarczowano kilka hektarów lasów i zbudowano nowe hale produkcyjne do produkcji kadłubów z tworzyw sztucznych. 

Wyprodukowane jednostki pływające

Kalendarium

01.10.1945 r: Poniemiecką stocznię Bartsch & Suschke przejmuje od armii radzieckiej Delegatura Morskiego Instytutu Rybackiego.
1946 r.:  Na początku roku do stoczni przyłączono drewniany żuraw, magazyny przechowujące łodzie oraz pochylnię. Tworzą teren "A",
1946, sobota, 26 stycznia: uroczystość otwarcia Stoczni,
Wiosna 1947 roku: po zachodniej stronie basenu osadowego następuje przejęcie terenu "B",
Lata 1949-50: rozmowy delegatów stoczniowców w Warszawie, które zażegnują widmo likwidacji Stoczni,
31.12.1951 rok: przedsiębiorstwo uzyskuje samodzielność i przyjmuje nazwę "Stocznia Ustka", zakład boryka sie z brakami kadrowymi z powodu niewystarczającej liczby mieszkań dla nowo przyjmowanych,

Lata 1951 - 1957: Przy stoczni działa przyzakładowy klub sportowy "Stal" Ustka.

Rok 1957 - rozpoczyna się era aluminium, która kończy okres produkcji drewnianych wyrobów stoczniowych,
Rok 1963 - początek produkcji łodzi z laminatów, systematyczne powiększanie się ich sprzedaży,
Lata '70 i '80-te - najlepszy okres dla zakładu i kadry pracowniczej, która liczyła sobie wtedy od 1500 do 1700 osób, częśc z nich miała zagwarantowane mieszkania w spółdzielni mieszkaniowej "Korab", oprócz w/w łodzi z laminatów, zakład produkuje również szeroki asortyment trawlerów rybackich,
27.06.1987 rok - Stocznia zyskuje imię inż. Eugeniusza Kwiatkowskiego,
Czerwiec 1992 roku - Stocznia zostaje przekształcona w spółkę akcyjną Skarbu Państwa "S.A.",
Lata 1995-2000 - okres permanentnej niegospodarności zakładu,
Październik 1999 roku - Stocznia traci finansową płynność, jej długi stają się większe niż wartość zakładu,
Grudzień 2001 roku - podjęta zostaje decyzja o likwidacji zakładu,
15.02.2002 rok - Stocznię opuszcza ostatni pracownik.

Dyrektorzy i prezesi   

Znani pracownicy zakładu

źródło: A. Brylowska, "Komisja Zakładowa NSZZ "Solidarność" w Stoczni Ustka w latach 1980-2001", Praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. zw. dr. hab. Stanisława Łacha, Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku Wydział Filologiczno - Historyczny, Słupsk 2006