Wieś w Gminie Główczyce, w powiecie słupskim. Położona na wschodnim brzegu rzeki Łupawy,
Nazwa:
Po niemiecku "Grossendorf", w dialekcie dolnoniemieckim "Grotendorp", nazywana też - zapewne od dawnego prapolskiego rdzenia - Zarrentin, Sarrentin, Czarrentin.
Historia:
Istniała już w średniowieczu. W 1469 roku była lennem braci Klausa i Lorenza von Stojentin. Wówczas jeszcze wieś wymieniono jako "Czerntin". Von Stojentinowie posiadali wieś aż do 1686 roku, kiedy to Barbara von Stojentin wyszła za mąż za Kaspara Ottona von Podewilsa, wnosząc mu w wianie Wielką Wieś.
W XIX wieku miejscowość znajduje się w posiadaniu von Mitzlaffów. W 1886 r. włada nią v. Mitzlaff z Bobrownik.
Aż do XIX wieku większość mieszkańców posługiwała się na codzień mową kaszubską. Ciekawostką jest spis gospodarzy wsi z 1717 roku. Większość ujętych w nim imion i nazwisk to określenia słowiańskie, znieszkształcone przez pruskich urzędników, starających się oddać ich fonetykę według reguł pisowni niemieckiej.
Spis gospodarzy z 1717 roku:
Chłopi półłanowi:
Greger Zimuske (Cimuszko?),
Gersonke Gomol,
Jon Muza,
Szimon Jakubitz,
Jon Pasch,
Marten Piske,
Piott Pasch, (Piotr Pasz?)
Gersonke Piensk,
Jon Tommitz,
Marzen Paalusch,
Michel Malla,
Michal Gromizeitz,
Tomtz Pottke,
Michal Somke,
Woyk Petta,
Marzen Manzeyk.
Zagrodnicy:
Marten Guthke,
Wdowa po Hoynasken (Hojnowskim?),
Piott Gomoll.
(Źródło: Kark-Heinz Pagel, Der Landkreis Stolp. Luebeck 1988)
Poniżej: Wielka Wieś i okolice na przedwojennej mapie.
W 1939 roku mieszkały tu 553 osoby, w 102 gospodarstwach domowych. Liczba domów mieszkalnych w 1925 roku: 64. "Burmistrzem", czyli naczelnikiem wsi był w 1937 roku gospodarz Max Muessel.
Katastrofa w 1926 roku:
Wieś została zniszczona przez pożar w czerwcu 1926. Spłonęło wówczas 57 zagród. Gazeta "Pommersche Illustrierte Zeitung" szacowała, że ogień unicestwił 2/3 zabudowy miejscowości. Straty oszacowano na 1 milion marek.
Wielka Wieś po pożarze wiosną 1926 roku.
Poniżej pałac w Wielkiej Wsi.